Moet ik me zorgen maken? Zorgen om de wereld die wordt bedekt onder een laagje virus. Als sneeuw die tijdens de nacht in stilte alles bedekt onder een witte laag. Geluidloos. Voorspeld door de weerman, maar toch niet zeker of het ook je achtertuin zal bedekken.
Om een sneeuwtapijt maak ik me geen zorgen. Wat is er mooier dan een onaangeroerde witte laag sneeuw? Die de natuur bedekt met een deken waaronder het mag rusten.
Op zo’n dag kan ik vrede nemen met de beperkingen die de sneeuw me bezorgt. Ik kan moeilijk het huis uit. Met de auto naar de winkel is een hele onderneming. Bij grote sneeuwval kan mijn dochter niet naar school. Moet mijn man thuiswerken. We eten wat er in huis is en koken met de restjes die er nog zijn. Zo hebben we al heerlijke gerechten gemaakt. Met twee keer niets.
Op zo’n dag geniet ik van de rust doordat de sneeuw alle geluiden absorbeert. Dan kruipen we ook onder een dekentje en genieten we van elkaar. We verstillen. Onze wereld wordt op zo’n dag zo klein als onze huiskamer. Met een bevolking van 3 mensen. En dat geeft rust. Wereldburger zijn is vaak vermoeiend.
Moet ik me nu meer zorgen maken? Om het tapijt dat deze nacht misschien onze achtertuin bedekt. Geluidloos. Moest ik me nu eens, als het zo ver komt, gedragen als op een dag met sneeuw. Dan kan ik vrede nemen met de beperkingen die het met zich meebrengt. Kan ik moeilijk het huis uit. Wordt boodschappen doen een hele onderneming in een lege winkel. Kan mijn dochter niet naar school en moet mijn man thuiswerken. Maken we met de restjes weer een fantastisch maal. Kruipen we samen onder een deken in onze huiskamerwereld met een bevolking van 3. Dragen we de vruchten van het verstillen. We hopen op een impact van dit virus van twee keer niets.
Het mooiste aan de sneeuw is het sneeuwklokje. Als enige bloem slaagt ze erin haar hoofd uit de sneeuw te laten tronen. Kijkt ze of de kust veilig is. Om de natuur het seintje te geven dat ze mag groeien en binnenkort bloeien. Het doet me denken aan alle mensen die zorgen. Zich zorgen maken om anderen. Verzorgen. Zorgen voor. Voorzorgen nemen. Die mensen die erin slagen hun hoofd te heffen boven hun schouders die onder het gewicht van de sneeuw kreunen. Die anderen doen groeien en bloeien. Niet enkel in tijden van virus.
Het geeft me op dit moment rust om te gaan wandelen en bewust te kijken. Dan zie ik dat de natuur ook begint te groeien. Bloesems, knoppen en bloemen verschijnen onder het laagje virus dat de wereld bedekt.
Ik bewonder de sneeuwklokjes die het aandurven hun kopje op de steken. Ik laat het mijne ook niet hangen.