Even een gewoon bericht. Geen cursiefje, nauwkeurig gekozen woorden. Geen begin dat op het eind terugkeert waardoor de cirkel rond is. Daarvoor ontbreekt het me nog steeds aan de nodige energie.
Al vijf maanden bouw ik die energie terug op. Sommige dagen gaat het goed. Evenveel andere gaat het minder. Maar ik ben op weg. Waarnaartoe weet ik heel goed. Of ik er ooit kom zal de tijd uitwijzen.
In die 5 maanden heb ik veel nagedacht. Teveel om goed te zijn. Maar dat hoofd uitzetten is moeilijk. En zorgt tegelijkertijd ook voor inzichten. Wanneer ik een kleine wandeling maak. Want een grote lukt me nog niet. Of tijdens een diepgaand gesprek met een vriendin die me uit het isolement haalt die met vermoeidheid gepaard gaat. Maar tevens terwijl ik uitgeput in de zetel lig, dicht tegen mijn huismussen aan.
Zo ging ik ook nadenken hoe het verder moest met ZINinZICHT. Want daar had ik dit jaar nog maar één cursiefje op geplaatst. En ik voelde dat het niet meer zou worden dan dat. Toch wou ik het ook niet overboord gooien. Want het had me veel inzichten gebracht en de lezers hopelijk leesgenot.
Gaandeweg had ZINinZICHT me een kanaal geboden om te sprokkelen. Dat wat ik bij aanvang van wat toen nog Sipping Tea On The Log was voor ogen had. Het sprokkelen van wat mooi is, wat heelt, inspireert en informeert. Wat ons bijstaat op onze weg naar Ergens. Naar binnen, naar onszelf, onze kracht en herstel, onze groei. En dat is wat ik met ZINinZICHT ook wil blijven doen. Terwijl ik zelf op weg ben naar wat ik ooit op professioneel vlak wil doen, wil ik hier alvast delen. Om je te inspireren, te informeren en samen met je op weg te gaan. Ergens naartoe.