Inzichten in mijn zijn
Ieder jaar koop ik licht. Veel licht. Theelichtjes, kaarsen, kerstboomverlichting en slingers vol LED-lampen. Voor de sfeer. Tijdens het donkerste seizoen van het jaar. Ik hou er eigenlijk wel van. Van die donkere dagen. Zo tussen Sint-Maarten en Kerst. Wanneer …
Hier zit ik dan. Met een rechte rug en mijn voeten stevig op de grond. De ogen gesloten waardoor ik me afsluit van de wereld rondom me. En van alle hoopjes rommel die ik nog moet opruimen. Ik zit klaar …
Het werd dringend tijd. Tijd dat de zomer – waarvan ik steeds grote verwachtingen had – voorbij was. En dat ik tot inkeer kwam dat ik ieder jaar teleurgesteld zou zijn als ik hem niet de tijd gaf van meer …
Het is ons gelukt. Ik geloofde erin. Manlief niet. Maar dat is wel typisch aan ons. Ik geloof net iets meer in de mogelijkheid van het onmogelijke. Dat het niet simpel zou zijn wist ik wel. Het zou tijd vragen. …
Ik kocht een pakje stiften. Hoewel ik eerder natuurlijke materialen boven synthetische verkies. Omdat de pigmenten in verf of potloden zich beter mengen tot alle kleuren die ik maar wil. Met stiften is nuance in kleur moeilijk aan te brengen. …
Ik begin de dag met mijn hoofd in de wolken. Doordat ik bij het ochtendgloren het dakraam poets. Het voelt hemels. Ik besluit de hele dag niet meer op aarde neer te dalen. Terwijl ik aan het poetsen ben ruik …
Ik zoek je opgeslagen nummer in het telefoontoestel. Als kind kende ik je vorig telefoonnummer uit mijn hoofd. Het begon met het zonenummer ‘057’. Nu kent niemand nog een telefoonnummer. Vooral niet als dat nummer begint met de letter P. …
Ik had mezelf een oversized wollen trui gekocht. Dat ontdekte ik pas toen ik hem thuis aandeed. In de winkel paste hij perfect. Onderweg rekte hij uit. Net als de schouderriem van de wollen handtas die ik ooit kocht. En …
Al die tijd zag ik het niet. Tot nu. Nu we met z’n twee aan de eettafel zitten. En als uilskuikens naar de lege stoel naast ons staren. Had ik dat die andere 364 dagen dan niet gezien? Ik moet …
Ik ben uit mijn winterslaap gewekt. Door het felle zonlicht van de veel te vroege lente. Als een egel had ik me de laatste weken opgerold in mijn winterjas en blindgestaard op mijn binnenkant. Met half dichtgeknepen ogen wen ik …