Een jaar lang geen verf kopen. Het leek me een grote uitdaging. Groter dan het niet kopen van een paar nieuwe schoenen. En zeker nadat ik de laatste twee jaar de klussen in ons huis had aangepakt als was het …
Lichtjaar
Ieder jaar koop ik licht. Veel licht. Theelichtjes, kaarsen, kerstboomverlichting en slingers vol LED-lampen. Voor de sfeer. Tijdens het donkerste seizoen van het jaar. Ik hou er eigenlijk wel van. Van die donkere dagen. Zo tussen Sint-Maarten en Kerst. Wanneer …
Mindful mess
Hier zit ik dan. Met een rechte rug en mijn voeten stevig op de grond. De ogen gesloten waardoor ik me afsluit van de wereld rondom me. En van alle hoopjes rommel die ik nog moet opruimen. Ik zit klaar …
Glashelder
Ik begin de dag met mijn hoofd in de wolken. Doordat ik bij het ochtendgloren het dakraam poets. Het voelt hemels. Ik besluit de hele dag niet meer op aarde neer te dalen. Terwijl ik aan het poetsen ben ruik …
Weg wijzer
Ik was even het noorden kwijt. Hoewel ik het tot nu toe nog niet had opgemerkt dat ik stilaan de goede richting opging. Net toen ik besefte dat ik het juiste pad was ingeslagen maakte ik bijna een ommekeer. Weg …
Cirkelbeweging
Ik heb geen pasklaar antwoord op de vraag van dochterlief wat mijn voornemens voor het nieuwe jaar zijn. Dat een voornemen bij het begin van een jaar hoort vind ik sowieso een verkeerd uitgangspunt. ‘Wees iedere ochtend weer bereid om …
Mentale mode
Als de ochtendmist verdwenen is, verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Het zicht op het nieuwe seizoen zorgt voor een nieuwe adem. Thuis ga ik voor mijn kleerkast staan en trek mezelf een dikkere trui aan. En een andere ‘ik’. …
Spaarzaam
Het was uiteengespat. Met een knal op de grond. Uitgesmeerd over de hele vloer. Ik zag het gebeuren maar kon het niet opvangen. Ik had weer te veel bespaard. Iets wat ik nog te vaak doe. Hoewel ik meestal tevreden …
Weg van wandelen
Mijn stad woont in een groene long. Die groene stadsomwalling zorgt voor zuurstof wanneer de drukte en uitlaatgassen me naar adem doen happen. Begrijp me niet verkeerd. Ik koos bewust om in deze stad te wonen. En ik woon er …
Manifest
Toen de grenzen rond mijn leven werden gesloten, omdat de mensheid op zijn grondvesten daverde, merkte ik dat de duurtijd van de dingen heel relatief kan zijn. Vooral tijdens het wachten werd ik me daarvan bewust. Wachten op de beslissingen …